Elke dag verliefd…

Stel je voor:

elke dag verliefd…

Elke dag overlopen van warmte, zingend in jezelf, bruisend van energie…

Een twinkeling in je ogen die anderen verbaasd doet opkijken.  Wat is er met jou aan de hand?  Je ziet er zo goed uit!

Als je mensen vraagt naar het gelukkigste moment uit hun leven, dan is de kans erg groot dat ze terugdenken aan een periode dat ze verliefd waren.  Als je verliefd bent vind je alles mooi, beleef je de dingen zeer intens, je bent open, gelukkig en vol energie, er is overgave, harmonie,  er is schoonheid in alles rondom jou.  Het is als een roes, een Goddelijke dronkenschap, een spirituele trip.  Geen behoefte aan XTC, geen verlangen naar speed of cocaïne, je hebt dat allemaal niet nodig als je verliefd bent.

Liefde is een drug!?!

Het is vervuld zijn en een diep ervaren dat het leven  goed is en de wereld een mooie plaats waar voor iedereen wordt gezorgd.

Je voelt je goed, je bent in harmonie met jezelf en de wereld.  Het leven is goed.  Je bent vredevol.  Je lijkt wel groter dan je bent, het is alsof de grenzen van je fysieke lichaam niet je definitieve grenzen zijn, je gaat verder, je stopt niet bij je huid.  Je kleren vormen geen grensovergang, je vloeit uit en wordt één met de rest.

Voor velen is dit nonsens, het soort onzin dat hoort bij de puberale, onvolwassen periode uit het leven.  Nu zijn we bezig met te zorgen voor ons gezin.  Er zijn zoveel dingen die onze aandacht vragen en dat is wat anders dan dit roze-wolken-gezwijmel.  Voor velen is verliefd zijn een herinnering, een zalige toets uit het verleden, maar geen realiteit van vandaag.  Morgen om halfzes opstaan, da’s andere koek.

Ons verlangen en heimwee naar die periode is dikwijls sterk, en dat is niet zonder reden, want alles lachte toen en alles was mooier, harmonieuzer, dieper.  Het leven lacht je toe als je verliefd bent.  Je bruist van energie en alles is perfect.

Eigenlijk zijn we voorbestemd om ons elke dag zó te voelen: energiek, open, verbonden met de dingen en de mensen om ons heen.  Dit is een stukje hemel,ons doel maar ook onze bestemming en daarom proeft het zo zoet en lekker, daarom verlangen we er zo naar.  Het is even voelen van wat het is om verlicht te zijn. Het is onze uiteindelijke bestemming.

Maar verliefdheid hoort meestal bij de ontmoeting met iemand, het is verbonden met een partner vinden, met Liefde en sex, met nieuwe toekomstperspectieven en het geloof dat het goed komt met onszelf.  Maar dit is enkel een eerste stap: er is méér mogelijk!  Dit overstijgende gevoel, deze zalige ervaringen hoeven niet enkel aan Liefde en sex en partners verbonden te zijn.   Het is een universeel gevoel.  En als we te weten komen hoe we de kanalen kunnen openzetten is dit ons zalige lot voor elke dag van ons leven.   Als we de kanalen open zetten en de blokeringen wegbaggeren, dan stevenen we af op een Goddelijke ramp: de dijkbreuk die de contouren van alles doet vervagen zodat je werkelijk kan voelen dat je een deel bent van God, een mooi, uniek en werkzaam stukje van de kosmos, een heldere toon in de Grote Goddelijke Symphonie.

Dat bén je al, en ik hoop dat deze tekst je kan helpen het echt en daadwerkelijk te ervaren zodat je het leven van alledag als orgastisch kan ervaren, want dat is het in werkelijkheid ook!

 

Verliefdheid als handvat

 

Velen hebben verliefdheid leren mijden en zijn eerder bang van dit gevoel.  Voor velen heeft het de negatieve verbinding met  ‘niet meer jezelf zijn’ met  ‘roze olifanten zien’, met verblinding.

En dikwijls is het dit ook!  Er zijn velen die het betreuren wat ze ooit in een verliefde bui hebben beslist.  Ze hebben spijt van de verbintenissen die ze in die toestand zijn aangegaan,  want later kwamen de ontnuchtering en de spijt.

Dit maakt dat ‘verliefdheid’ een besmeurd begrip is in ons taalgebruik en het is erg belangrijk om wat dieper in te gaan op wat dit allemaal inhoudt, wat het kan zijn en wat er soms fout gaat.  Uiteindelijk zijn er velen die bang zijn voor deze staat van zijn, die liever met hun twee voeten op de grond blijven en zodoende ook het goede en spannende uit hun leven verbannen.

Het is dus dringend nodig om dieper in te gaan op wat verliefdheid nu precies is, waar het dikwijls fout loopt en wat het voor ons kan zijn als de negatieve kantjes zijn weggevijld.  Hoe kan verliefdheid je de weg wijzen naar verlichting?

vlinders in de buik.

Dat is de gangbare omschrijving voor verliefdheid maar die voldoet mij niet.

Als we voor het eerst verliefd worden is dat meestal op een persoon die we graag als partner willen hebben.  Soms is dat nogal irreëel als we bijvoorbeeld dromen van een popster, en soms is dat wat realistischer als het gaat om iemand die bereikbaar is  en die tot onze leefwereld behoort.  Maar als we wat dieper durven kijken is dit dikwijls een dromen van een ideaal.  We gaan dikwijls af op een beeld dat we hebben van die persoon.  Dikwijls is dit niet een realistisch beeld.  Meestal zien we die andere niet zoals die werkelijk is, maar zoals die in onze fantasie is.  We dichten hem of haar kwaliteiten toe die er niet zijn, we denken dat we enkele scherpe kantjes wel kunnen wegvijlen en we zijn blind voor sommige minder fraaie kantjes.

Het vergt heel veel moed en doorzettingsvermogen om eerlijk, en zonder te veroordelen naar jezelf en naar anderen te kijken.  We zijn zo getraind om de wereld rondom ons te bewerken tot we krijgen wat we willen.  Dit is niet verwonderlijk als we weten dat we allen als baby niet in staat waren om onze eigen behoeften te vervullen.  Anderen gaven ons onderdak, voeding, kleding, troost en zorgden zelfs voor spannende activiteiten en situaties die ons stimuleerden om te ontwikkelen en te leren.

Bij een eerste verliefdheid zien we die -onvolwassen- houding dikwijls terugkomen.  De andere is het antwoord op al onze problemen.  Dit middelpunt van onze gevoelens zorgt –zoals vroeger- voor troost en spannende activiteiten.  Dikwijls vinden we plots ook een doel in ons leven door de andere.  Deze onvolwassen baby-houding brengt ons in moeilijkheden en is verantwoordelijk voor de pijnlijke ervaringen die deze situaties ons zo dikwijls brengen.

We worden  verliefd op een illusie en dan moet een desillusie wel volgen.

Maar toch hebben we van die periode van verliefdheid de herinnering dat de wereld er mooier uitzag, dat we ons krachtiger en energieker voelden,  we vonden ons zelf opener en gevoeliger voor alles rondom ons heen en elke dag was een avontuur.  Tot de desillusie komt kunnen we wel genieten van die toestand, en later verlangen we wel eens terug naar die periode in ons leven.  Maar dan komen de rondslingerende kousen, het vuile ondergoed, en karaktertrekken die we eerst niet hadden gezien.  Weg is dan dat fijne, warme gevoel en in de plaats komt de harde realiteit.  Daarom beschrijven sommigen -niet onterecht- verliefdheid als vér-liefd-heid.  Als iets dat vér van échte liefde staat.

Maar de staat van zijn die we nu verliefdheid noemen heeft ons zoveel moois te bieden.  Als we leren het onproductieve weg te polijsten kunnen we genieten van een extatisch gevoel van verruimde energie, warmte, verbinding, gevoeligheid en zoveel meer.  We zullen terug kunnen genieten van deze prikkelende en warme gloed die het leven mooier maakt en die ons elk moment met verrukking laat proeven van al het lekkers dat deze wereld ons te bieden heeft.  Het is mogelijk om te leren onze energiekanalen te openen, te genieten van de levensenergie die vrij kan stromen.  We kunnen er zelf naartoe!  We hebben daartoe  niemand nodig.  We moeten alleen weten hoe we dit voor mekaar krijgen.

Wat houd ons tegen?

We moeten op zoek gaan naar alle obstakels die maken dat we onszelf het voorrecht van deze formidabele toestand  ontzeggen.  Waarom lukt het ons niet meer om sprankelend te zijn, open en verbonden.  Bruisend van energie en tot in de toppen van onze vingers gevoelig voor het wonder om ons heen, en in ons zelf.

Om deze hindernissen op te sporen is het belangrijk om op de goede manier naar onszelf te leren kijken zodat we onszelf kunnen zien zoals we werkelijk zijn.  We moeten ons oefenen om onszelf niet te veroordelen.  Enkel als we leren om onszelf welwillend en begrijpend tegemoet te treden zullen we in staat zijn om onszelf écht waar te nemen en dat is de essentiële voorwaarde om te veranderen.  Behandel jezelf als een klein kind.  Als je gaat schelden en brullen, dan gaat het zich verstoppen en krijgen we het nooit écht te zien.  Leer daarom zonder te veroordelen, gewoon aanvaardend, naar jezelf te kijken.  Dit is ook de manier waarop de kosmos naar ons kijkt met veel welwillendheid.  De kosmos zegt altijd: JA!

Als je jezelf ziet zoals je nu bent start vanzelf het juiste proces om te veranderen.  Deze verandering gebeurt dan gestuurd vanuit je zelf en niet door regeltjes van buitenaf.  Daarom is het belangrijk alles wat je hier leest NIET tot je streefdoel te bombarderen.  Ga op zoek naar wie jij, nu, bent en gebruik wat hier staat als impuls om inzichten te verwerven.  Enkel échte inzichten die je zelf verwerft hebben invloed op je leven.

De verbinding van verliefdheid en seks

Om ongecompliceerd van verliefdheid te kunnen genieten en te vermijden dat het fout loopt is het noodzakelijk eens stil te staan bij de rol die seks speelt in dit alles.

Dit zal waarschijnlijk op het eerste zicht erg vreemd klinken, maar seks en verliefdheid horen niet onverbrekelijk bij elkaar.

Als we met het voorwerp van onze verliefdheid niet kunnen gaan slapen kunnen we doodongelukkig worden.  We voelen ons verraden en de oorspronkelijke verliefdheid kan overgaan in haat en verwijdering.  Seks is, zoals we nu zijn, de motor, het vuur achter verliefdheid.  Als we die honger naar lichamelijk contact niet kunnen bevredigen valt het stil en verliezen we onze interesse.  Dit levert ons talrijke problemen op.  Indien we enkel als selectiecriterium ‘sexy’ hanteren sluiten we al enorm veel mogelijkheden uit om ons te verbinden met iets anders en te genieten van die rijkdom van warmte en energiedoorstroming die we verliefdheid noemen.  Met fysieke aantrekking als voornaamste drijfveer veroordelen we de verliefdheid ook tot een snelle en gewisse dood, want de fysieke aantrekkingskracht gaat met het ouder worden snel verloren, en na enkele jaren hoogstens verdwijnt de lichamelijke aantrekkingskracht!

Begrijp  me  evenwel  niet verkeerd: seks is leuk    -zéér leuk zelfs- en daar is niets fout aan, maar als dat onze eerste voorwaarde is om verbinding en interesse te voelen, dan zal het leven ons middels enkele opdoffers wel duidelijk maken dat er andere opties zijn.

Er is zo bijvoorbeeld de mogelijkheid om te genieten van de lichamelijke schoonheid van iemand zonder gefrustreerd te raken omdat je er niet mee kan seksen.

Opgewonden raken en tegelijkertijd voldoende rijp en volwassen zijn om niet verslaafd te zijn aan een orgasme.   Genieten van seksenergie zonder iets te moeten, dat is een bijzonder hoge staat van zijn, maar zeker niet onmogelijk om te bereiken.

Het is goed om ons voor te houden dat seks mag, maar niet moet.

Jij bent van mij !?

Een tweede val waar we dikwijls in trappen is de bezitsdrang.  We willen graag dat wat ons interesseert ook bezitten.

In onze kindertijd hadden we niet de mogelijkheden om prettige dingen naar ons toe te halen, en eventueel langer te laten duren.  Soms lukte het met een lang huilconcert, maar soms lukte dat ook niet.  We voelden ons dikwijls machteloos om prettige ervaringen steeds weer te herhalen.  Nu nog moeten we vaak iets loslaten zonder te weten waarom en zijn we afhankelijk van anderen voor de pittige momenten in ons bestaan.

Maar als we een levend wezen willen bezitten moet dat wel fout lopen, want wie wil er nu slaaf worden?  Wie houdt ervan gebonden en beperkt te worden?  Zou je dat zelf wel willen?

Bezitsdrang, hoe subtiel ook, maakt ons los van hier en nu, we willen iets in de toekomst bestendigen en zo raken we de energiestroom kwijt die juist de kern is van dit alles en die enkel in vrijheid kan stromen. Als je iets wil bezitten dan roep je onherroepelijk ook de angst op om te verliezen en dat brengt jaloezie en achterdocht mee.  Genieten en ontspannen kan niet meer in de aanwezigheid van dit trio.

Op een meer volwassen manier kunnen we genieten van de ontmoeting zonder te willen bezitten omdat we weten dat er genoeg is om van te genieten voor iedereen.  We beseffen dat iets pas kan groeien in vrijheid en zo de volle omvang van zijn schoonheid kan ontplooien.  Een vogel ontplooit pas zijn volledige schoonheid als hij vrij kan vliegen.

Laat los, laat iedereen vrij en bevrijdt zo ook jezelf.

Hoe gek dit ook klinkt: genieten kan pas écht als je niet wil bezitten.  Als je kan loslaten kan je zelf ook ontspannen, je moet niets bewaken, je moet niet meer de beste zijn, je kan helemaal jezelf zijn en zo ben je op je best.

Het leven zorgt als een moeder voor ieder van ons.  Er zal altijd genoeg zijn om van te genieten, we hebben het recht om elk moment van ons leven gelukkig te zijn!

no limits!

als we gaandeweg leren genieten van verliefd zijn dan gaan we merken dat we niet alleen op mensen verliefd worden, maar dat dit gevoel er ook kan zijn naar andere levende wezens.

Als je seks, in dit verband, kan loslaten en als je gevoeld hebt hoe verrijkend dit gevoel van verliefdheid kan zijn voor jezelf, maar ook voor anderen dan is er een volgende stap mogelijk.  Plots merk je dan dat je verliefd wordt op een bejaarde man.  Je ziet de schoonheid van dat gevulde leven achter hem, je houdt van de sporen die dat leven heeft nagelaten op zijn gezicht.   Hoeveel keren hebben die handen, zichzelf al gewassen?  Hoe mooi is die guitige, ondeugende schittering in die oude ogen!  Je wordt ontroerd door de verhalen en gaat ontdekken hoe uniek iedereen is en hoe verschillend elke periode van een mensenleven is.  Je krijgt eerbied voor de manier waarop die mens omgaat met het feit dat hij elke dag wat van zijn vaardigheden moet prijsgeven.  Je wordt er warm van, je gaat stromen en je straalt die liefde uit!

Als je een bloem ziet kan je getroffen worden door die schoonheid die eigenlijk bedoeld is om te verleiden en zodoende de voortplanting te verzekeren.  Je ziet de parallel tussen jezelf en die bloem: schoonheid -tot bloei komen- voortplanten: kelk, stamper, geslachtsdelen er ontstaat  een andere reactie: je wordt verbonden, je maakt écht contact, en je gaat stromen, je wordt een stukje verliefd.

Het zou spijtig zijn deze gevoelens enkel te reserveren voor de jeugdige kalverliefde.  Leer te genieten van verliefd-zijn en laat jezelf vrij.        No limits!

Durven doorgaan

Al te dikwijls zijn we al tevreden met wat we op dit moment hebben en laten we onze dromen los.  Op deze manier hopen we niets te verliezen van wat we tot nu toe bereikt hebben maar we geven zo ook onze dromen op of stellen ze uit naar de toekomst.

Alles verandert.

Niets blijft hetzelfde.

Deze kosmische wetmatigheid maakt ons duidelijk dat we nooit kunnen houden wat er is, dat alles steeds in verandeering is en dat we dus niets kunnen bezitten en voor altijd bij ons houden.

Geef je dromen niet te vlug op!

Heb je je ooit al eens afgevraagd waar je wensen vandaan komen?  Het is toch niet zo dat je ’s morgens wakker wordt en denkt: ‘zal ik vandaag eens een nieuw verlangen uitvinden?’ of ‘zal ik vandaag eens verlangen naar,…’?

Het verlangen ontstaat gewoon, het is er plots.  Maar waar komt het vandaan?  Wat is de bron van waaruit onze verlangens ontspringen?

Zou het niet kunnen zijn dat je wensen en verlangens eigenlijk de wensen en verlangens van het leven zijn?

Waar komen jouw verlangens uit voort?  Wie heeft jou die dromen ingeblazen?  Wie heeft die wensen in jou geplant?  Van wie komen die zaadjes die uitgroeien tot grote aspiraties en projecten?

Je verlangens zijn er niet zomaar.  Zet ze niet zomaar opzij.

Bekijk het eens vanuit een andere hoek

Het stond al in dat tweeduizend jaar oude boek:‘wie niet wordt als een kind zal het rijk der hemelen niet binnengaan’.

Als we de dingen niet als nieuw kunnen bekijken, zoals kinderen doen, dan kunnen we ons niet meer verwonderen over het leven, dan kunnen we niet meer verliefd worden en ons laten bekoren door al die kleine mirakelen van elke dag.

Dit was tweeduizend jaar geleden waar en dat is het vandaag nog altijd.  We zien zoveel beelden voorbijflitsen elke dag, maar kijken we nog wel echt?  Kunnen we af en toe de dingen nog eens zien door kinderogen?  Als er iemand van Mars onze planeet zou bezoeken hoe zou die een roos bekijken?  Wat zou die vinden van onze huwelijksceremonieën?  Hoe zouden frietjes smaken voor zo iemand?

Sleur is dodelijk voor verliefdheid.

We moeten niet altijd een verre reis maken om nieuwe dingen te zien, soms is het voldoende om gewoon je standpunt te veranderen.  Kijk eens met verwondering rond in je eigen stad, je eigen land en je zal nieuwe en wonderlijke dingen ontdekken.

Kijk eens naar de hand van je geliefde en laat je raken door het wonder dat bloed en pezen daar bewerkstelligen door beweging mogelijk te maken en die zorgen er dan weer voor dat we kunnen strelen en muziek maken met die handen.  Die handen die elke dag met hem of haar meegaan.  Ze nemen nooit een dag vakantie.  Ze blijven nooit eens een dag thuis om uit te rusten.  Als het glas uit de handen van een kind glipt heb je dat nog te pakken voor het de grond raakt en je moet er niet eens bij nadenken.

Wonderlijk allemaal.

‘What a piece of work is man’

(wat een fantastisch kunstwerk is de mens toch)

Shakespeare

 

Controle loslaten

Gevoelens hou je niet in de hand, je kan ze niet controleren.

Omdat verliefdheid je in vervoering brengt en je transformeert heeft het ook iets afschrikwekkends voor ons.

We willen er graag ‘ons verstand bijhouden’.  We hebben zo graag de touwtjes in handen en dat is nu net wat verliefdheid niet toestaat.  Als je verliefd bent gaan je gevoelens een rol spelen bij de beslissingen die je neemt en je gaat wat minder belang hechten aan je verstand en dat is voor sommigen wat griezelig.

Maar is dit een slechte zaak?

Ga eens na wat je écht belangrijk vindt in het leven.  Waarschijnlijk kom je dan ook op dingen zoals: vriendschap, harmonie, geluk, welbevinden.  Alles wat écht belangrijk is voor ons bestaat tenslotte uit gevoelens!  We hebben ons verstand nodig om de weg te vinden en om onze bankcode te onthouden, maar om te leven zijn gevoelens belangrijk.

Je vindt geld en een mooi huis ook belangrijk, dat is waar, maar je vind die belangrijk omdat ze je geborgenheid en veiligheid kunnen geven, of iets in die aard, en dat zijn dan weer gevoelens.  Alles wat je écht belangrijk vindt zijn gevoelens.

Durf dus die controle los te laten.  Het kan geen kwaad om je verstand er bij te houden maar vergeet niet dat het leven veel meer is dan cijfers, geld en regeltjes, het leven draait om gevoelens.

Verliefdheid, een truc van de kosmos!

Het is wonderlijk, als je het vanop een afstand bekijkt, dat het leven zoiets als verliefdheid uitgevonden heeft.  Wat is de functie van deze sterke drang, waatoe dient hij?

Mensen en dieren blijven gewoonlijk op een veilige afstand van mekaar.  Als je op de bus dichterbij iemand gaat staan is de kans groot dat hij of zij even opkijkt.  Als je té dicht komt staan dan kan dat enkel als je daartoe gedwongen wordt (als de bus vol zit) of als je mekaar zo goed kent dat je een kus kan geven.  In alle andere gevallen wekt dit wrevel of ergernis of zelfs agressie op.

Het is voor het leven nodig dat we dichter bij elkaar komen en de truc die daartoe is uitgevonden heet verliefdheid.

Als je verliefd bent ga je een stap dichterbij willen zetten naar die ander, je wil hem of haar aanraken en in de buurt zijn.  Als de gevoelens wederzijds zijn dan wil de ander hetzelfde en dan kan er toenadering ontstaan.

Verliefdheid brengt ons dichter bij mekaar, opent deuren en nodigt ons uit om grenzen te verleggen en om kennis te maken.  Dit kan op alle niveau’s gebeuren.  Van het lichamelijke niveau (seksueel) over het gevoelsmatige niveau (diepe vriendschap) over het verstandsmatige niveau (respect, interessse, bewondering) en het spirituele niveau (overgave aan het leven).

Verliefdheid is de Goddelijke remedie om de muren tussen ons en de anderen te slopen.

Naastenliefde

De wereld gaat er mooier uit zien als we iedereen rondom ons leren zien als onze broeder of zuster.  Het klinkt melig, maar als je iedere mens, en ieder levend wezen, kan zien als iets dat op weg is van zijn geboorte naar zijn dood, dan gaat je leven er anders uit zien.

We zitten allemaal in hetzelfde schuitje, we ademen dezelfde lucht in, we delen dezelfde dromen en ambities.  We willen allemaal leven, liefhebben en gelukkig zijn.

Als je dit op een dieper niveau laat doorsijpelen dan kan je verliefd worden op iedereen en alles om je heen, dan kan je alles rondom jou met meer liefde bekijken en dan is naastenliefde wat haalbaarder.  Je moet daar niet naar streven voor de anderen of omdat het als regel in een boek staat, maar je moet dat doen in de allereerste plaats omdat je er zelf gelukkiger van wordt.

Liefde voelen voor de hele schepping is een fantastisch gevoel, het maakt je lichter en vrijer, het geeft een diepe voldoening en het transformeert je langzaam maar zeker.

De hele schepping in je armen sluiten is niets wat je zomaar kan doen, je groeit daar geleidelijk naar toe.

Met tijd en veel boterhammekes gaat dat uiteindelijk lukken.

Het lukt me niet elke dag en zeker niet in alle omstandigheden om te zien dat we samen in hetzelfde bootje zitten.  Soms voel ik me gekwetst of kwaad en dan vergeet ik weer dat we gemaakt zijn van hetzelfde deeg en dat dezelfde adem ons het leven heeft ingeblazen.  Maar dat kan nooit lang duren, want het is helemaal geen plezante manier van leven.  Het doet pijn je zo afgesloten te voelen van de rest van de wereld.

Uiteindelijk als ik sterf zal mijn lichaam oplossen in de aarde en dan kan ik ook niet anders dan oplossen in het grote geheel.

Ik ga terug naar de plaats waar ik vandaan kwam.

Het één worden met heel de schepping is dus onze uiteindelijke bestemming.  We gaan dus allemaal ooit eens dat geluk proeven.

Ondertussen probeer ik iedereen te zien als mijn geliefde en dat voelt als het beste dat ik kan doen.

 leon cools